ျမန္မာမ်ားနဲ႔- HIV-AIDS

Sunday, November 30, 2008


က်ေနာ္က်န္းမာေရးပညာေပး[ Health Educator]ေယာက္အေနျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ဖန္ငါခရိုင္တြင္ က်ေနာ္ေန႔စဥ္ထိေတြ႔ေနရေသာ ျမန္မာျပည္က အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးၾကာင့္ ေရာက္ရွိလာၾကေသာျမန္မာေရႊ႔ ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားရဲ႕က်န္းမာေရးႏွင့္ပတ္သက္သည္႔ အနာဂတ္ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အလြန္အေရးႀကီး ေသာကိစၥတခုအျဖစ္ အမ်ိဳးသားေရးတာ၀န္တရပ္အေနျဖင့္ ရွဳျမင္မိေသာေၾကာင့္ က်ေနာ္ေန႔စဥ္ၾကံဳေတြ႔ေနရ ထိေတြ႔ေနရ ျမင္ေတြ႔ေနရသည္႔ က်ေနာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံသားေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား၏ က်န္းမာေရးမွာအ အလြန္တရာပင္ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမွဳျဖစ္မိပါသည္။
က်ေနာ္ခ်စ္ေသာ က်ေနာ္ႏိုင္ငံသားမ်ားႏွင့္ထိေတြ႔ဆက္ဆံေနထိုင္ရသည္ကို စိတ္ထဲတြင္အတိုင္းအဆမဲ့ က်ေနာ္ ေက်နပ္မိပါသည္၊ အျခားတဖက္တြင္လည္း က်ေနာ္တို႔ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား၏ က်န္းမာေရးႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အေျခခံက်န္းမေရးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မွဳေပးေနသည္႔ က်ေနာ္လက္ရွိအလုပ္ လုပ္ေနေသာနယ္ စည္းမထားဆရာ၀န္မ်ားအဖြဲ႔[msf-medecins sans frontieres-Belgiun]အားျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားကိုယ္စား ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။
စား၀တ္ေနေရးအဆင္မေျပမွဳ ၊လူေနမွဳအဆင္အဆင့္အတန္းနိမ့္က်မွဳ၊နယ္စပ္ေဒသအနီးတ၀ိုက္ေက်းရြာမ်ား ကို ျမန္မာစစ္တပ္က လက္နက္အားကိုးၿပီးအတင္းအဓမၼေျပာင္းေရႊ႔ခိုင္းမွဳ အဓမၼလုပ္အားေပးခိုင္းေစမွဳ၊မိေကာင္း ဖခင္သမီးပ်ိဳမ်ားကို မုဒိမ္းက်င့္မွဳ၊စသည္႔လူသားမဆန္ေသာလုပ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ မိမိတို႔ဘ၀လံုၿခံဳေရးႏွင့္ မိသားစု တြင္းႀကံဳေတြ႔ေနရေသာ စား၀တ္ေနေရးျပႆနာကို ေျဖရွင္းႏိုင္ရန္အတြက္ တိုင္းတပါးသို႔တရားမ၀င္တဲ့နည္း လမ္းနဲ႔ခိုး၀င္ ထိုင္းႏိုင္ငံသားေတြမလုပ္တဲ့ ေအာက္ေျခသိမ္းအလုပ္ေတြကို သမုဒၵရာ၀မ္းတစ္ထြာအတြက္ရုန္း ကန္ၾကရရွာတယ္၊ တရားမ၀င္ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လုပ္အားခက ရတခ်က္မရတခ်က္၊ အလုပ္ရွင္ကလုပ္အားခမေပးလည္း ျပန္ေျပာလို႔မရ၊ လွ်ာရွည္လို႔ျပန္ေျပာမိလို႔ကေတာ့ ပင္လယ္ေရလုပ္သား ေတြဆိုရင္ ငါးမန္းစာ၊ ေရာ္ဘာၿခံအလုပ္သမားဆိုရင္ ေသနတ္မဟုတ္ရင္ဓါး၊ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္သားဆိုရင္ အလုပ္ၿပီးခါနီးလုပ္အားခမရွင္းပဲ ပုလိပ္နဲ႔ဖမ္းခိုင္း၊ က်န္းမာေရးမေကာင္းလို႔ ေဆးရံုတက္ျပန္ေတာ့လည္းထို္င္း က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ ဂရုစိုက္မွဳကို ျပည့္ျပည့္၀၀မရရွိၾက၊ ဖ်ားနာလို႔ပုလိပ္ရန္ကိုေၾကာက္ၿပီး ေဆးရံုမသြား ရဲတာေၾကာင့္ မေသသင့္ပဲေသသြားရရွာတဲ့ က်ေနာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကလည္းဒုနဲ႔ေဒး၊ဒါေတြအားလံုးဟာ က်ေနာ္ေန႔စဥ္ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ က်ေနာ္တိုင္းရင္းသားညီအကိုေတြ ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းမွာ ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႔ေန ရတဲ့ ျပႆနာ၊ဒါေတြအားလံုးရဲ႔အဓိကတရားခံကေတာ့ ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားကို ဖူလံုေအာင္မထား တိုင္းတပါးကို မ်ားမ်ားထြက္သြားႀကေလ ေကာင္းေလဆိုတဲ့ သူခိုးဂ်ပိုးစစ္အာဏာရွင္လူတစုရဲ႕ တိုင္းသူျပည္ သားေတြေပၚမွာထားရွိတဲ့ ေစတနာအမွန္ေတြေလ။
က်ေနာ္က်န္းမာေရးပညာေပးလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ပါတယ္၊ အျခားတဖက္မွလည္း နယ္တကာလွည့္ၿပီး ျမန္မာ ဆရာ၀န္ႏွစ္ဦးနဲ႔အတူ [mobile clinic] က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မွဳေတြေပးပါတယ္၊ လူနာအေရးႀကီးလွ်င္ႀကီး သလို နီးစပ္ရာေဆးရံုသို႔ပို႔ေဆာင္ၿပီး ကုန္က်စားရိတ္အားလံုးကို က်ေနာ္တို႔နယ္စည္းမထား ဆရာ၀န္မ်ားအဖြဲ႔ မွကုန္က်စားရိတ္ေတြအားလံုးကို စုိက္ထုတ္ေပးပါတယ္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ဖန္ငါခရိုင္မွာ တရားမ၀င္ျမန္မာ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမား ကိုးေသာင္းနီးပါးရွိပါတယ္၊ႏို၀င္ဘာလက်ေနာ္တို႔နယ္စည္းမထားဆရာ၀န္မ်ားအဖြဲ႔ရဲ႕ နွစ္ခ်ဳပ္ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားအားလံုးရဲ႕ က်န္းမာေရးစစ္တမ္းေတြအားလံုးကို ျပန္စစ္ၾကည္႔လိုက္ တဲ့အခါမွာ ေလးရာခိုင္ႏွံဳးဟာ-HIV-AIDS-ေရာဂါပိုးကူးစက္ခံေနရတာကိုေတြ႕ရွိရပါတယ္ ၊ဒါဟာတကယ့္ ကို ေၾကာက္ခမန္းလိလိကူးစက္မွဳ ႏွံဳးထားပါ၊သူတို႔တေတြရဲ႔မိသားစု၀င္ေတြကိုပါ တဦးခ်င္းစီ ေသြးေခၚၿပီးစစ္ၾကည္႔ လိုက္္မယ္ဆိုရင္ ဒီေရာဂါပိုးကူးစက္မွဳႏွံဳးထား ပိုျမင့္လာမွာမလြဲပါဖူး၊ေနရာတခုမွာ အတည္တက်မရွိတဲ့ ျမန္မာေရႊ႔ ေျပာင္းလုပ္သမားမ်ား ဟာအလုပ္အဆင္ေျပရာေနရၾကိုေျပာင္းေရႊ႔ေနထိုင္ျခင္းေၾကာင့္ ေရာဂါပ်ံ႕ႏွံဳးထားဟာ အနာဂတ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံႀကီးကို ၿခိမ္းေျခာက္လို႔ေနတယ္၊ စစ္အစိုးရရဲ႔တာ၀န္မဲ့မွဳေတြ ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီေရာဂါကူးစက္မွဳဟာ တစထက္တစႀကီးထြားလာမွာ မုခ်မလြဲအမွန္ဧကန္ ျဖစ္သည္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕အျဖစ္က့ စပါးစိုက္ေတာ့မိုးကေခါင္ ခိုးစားျပန္ေတာ့လည္း ေခြးကေဟာင္ ဆိုသလိုပါပဲလား၊ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ HIV ေရာဂါပိုးကူးစက္ခံေနရသူ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ေ၀ဒနာရွင္မ်ားအားနယ္စည္းမထားဆရာ၀န္မ်ားအဖြဲ႔မွ လိုအပ္သည့္ -HIV-ဗိုင္းရပ္ပိုးရပ္တန္႔ေဆးမ်ားကို ျမန္မာ ႏိုင္ငံသား၀န္ထမ္းမ်ားခန္႔အပ္ကာ ေန႔စဥ္ပံုမွန္ဂရုစိုက္တိုက္ေကြ်းလွ်က္ရွိသည္၊
အကယ္၍နယ္စည္းမထားဆရာ၀န္မ်ားအဖြဲ႔အေနျဖင့္ ပေရာဂ်က္ကုန္ဆံုးၿပီး ဖန္ငါခရိုင္မွ အျခားေဒသသစ္ တခုစီဆီသို႔ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့သည္ရွိေသာ္ ေ၀ဒနာရွင္မ်ားအတြက္လိုအပ္ေနေသာ ေဆး၀ါးမ်ားကို မည္သည္႔အဖြဲ႔ အစည္းမွ တာ၀န္ယူမည္ဆိုသည္ကို က်ေနာ္အေနႏွင့္ အေျဖရွာမရျဖစ္ေနသည္မွာ အမွန္ပင္၊တီဘီေရာပါျပန္႔ပြား မွဳမွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအတြကသူ္ အလြန္ကိုေၾကာက္စရာပင္၊က်ေနာ္ႏိုင္တဲ့ဖက္က က်ေနာ္လူမ်ိဳးမ်ား ရဲ႕လိုအပ္ေနတဲ့က်န္းမာေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္လုပ္ေဆာင္သြားမည္၊ ခုႏွစ္ရက္သားသမီး မ်ားက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ
ခြပ္ေဒါင္းနီ

တိမ္ဖံုးပါလို႔ လမသာ

Friday, November 28, 2008

ၾကမ္းတမ္းဘ၀ထဲက အေတြးရိုင္းမ်ားေၾကာင့္ ေျပာရမလား ၾကမၼာမုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ လိွဳင္းထန္ခဲ့တယ္လို႔ပဲဆိုရမလား၊ ယိုးမယ္ဖြဲ႔လို႔ကုန္မွာမဟုတ္ပါဖူး၊ လူ႔ေလာကထဲကို မ်က္ရည္လမ္းခင္းၿပီး ၀င္လာၿပီဆိုက တည္းက မေျပာကေလာက္တဲ့ အဆင္ေျပမွဳအနည္းငယ္ကလြဲလို႔ ဘ၀တေလွ်ာက္လံုးမွာ ခေရာင္းေတာထဲ ကိုတိုး၀င္ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာ မ်ားပါတယ္၊ အဆင္မေျပမွဳေတြဟာ ဘ၀ရဲ႕ထာ၀ရအေဖၚမြန္ပါ၊စိတ္ရဲ႕ဖိစီးမွဳ ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ အသက္ငယ္ငယ္နဲ႔ႏုပ်ိဳတဲ့အရြယ္ပိုင္ဆိုင္မွဳကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရတယ္၊

ႏံုခ်ာစုတ္ျပတ္တဲ့ဘ၀မွာေလာကဓံကို အံႀကိတ္ရင္ဆိုင္လို႔ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ခါးသီးမွဳ ရလာဒ္ေတြကိုေန႔စဥ္စား ေနရတဲ့ ထမင္းၾကမ္းခဲနဲ႔ငပိရည္က သက္ေသခံတယ္၊ တခါတရံဆန္ျပဳတ္နဲ႔ထမင္းရည္ကေ၀ဒနာေျဖေဆး ေတြ ထမင္းတလုပ္ေရတမွဳတ္စားေသာက္ရဖို႔အေရးကို မ်က္ကန္းတေယာက္လို ေလွ်ာက္လွမ္းေနခ်ိန္မွာပဲ ႏိုင္ငံေရးေျပာင္းလဲမွဳနဲ႔ တိုင္းျပည္စီးပြားေရးခြ်တ္ၿခံဳက်မွဳေၾကာင့္ ေနဆယ္ဆင္းေအာက္က ေလာင္ၿမိဳက္ခံဘ ၀ဟာ အရွင္လတ္လတ္ ငရဲအိုးထဲက်သြားသလို အလူးလူးအလဲလဲ ခံစားခဲ့ရျပန္တယ္၊

က်ဳပ္နဲ႔ထပ္တူပါပဲ ၊အေျခခံေအာက္ေျခလူတန္းစားေတြရဲဲ႕ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာဟာလူရယ္လို႔ျဖစ္လာကတည္က လူ႔ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ညီညြတ္တဲ့ရွိၿပီးသားအခြင့္အေရးေတြ ဆံုးရွံုဳးခဲ့ၾကရတယ္၊ ေနေလာင္ခံႏွလံုးသားေတြရဲ႕ဘ ၀ဟာစမ္းေရေအးတာနဲ႔န္းေတြေမႊးတာကို ခံစားခြင့္မရသလို ေလေျပလာတာနဲ႔လသာတာကိုလည္း မရင္းႏွီး ခဲ့ၾကဖူး၊ဥတုေျပာင္းလဲျခင္းရသေတြနဲ႕ အခ်ိန္ရဲ႕ဆည္းဆာခင္းလွလွေတြကို ေငးၾကည့္ခံစားဖို႔မေျပာနဲ႔စိတ္ ကူးယဥ္ ေတြးလို႔မရေေအာင္ ဘ၀ဒဏ္ခတ္ခဲ့တယ္၊ အပမ္းေျဖအနားယူတယ္ဆိုတာကလည္း က်ဳပ္တို႔နဲ႔မ ဆိုင္သလိုပဲခြဲျခားျခင္း ကြဲျပားျခင္းရဲ႕ကမၻာတဖက္ကို ေရာက္ေနေလရဲ႕။

ဆင္းရဲမြဲေတမွဳဟာ က်ဳပ္တို႔ရဲ႕ဖြားဖက္ေတာ္ဆိုရင္လည္းမမွားပါဖူး၊ မနက္ေန႕ညအခ်ိန္နဲ႔ အမွ်ႀကိဳးစားလုပ္ ကိုင္ေပမဲ့ လုပ္အားနဲ႔မမွ်တတဲ့ လုပ္အားခ၀င္ေငြေလးဟာ ကုန္ေစ်းႏွံဳးႀကီးျမင့္မွဳ အရွိန္အ၀ါေအာက္မွာ အၿမဲ တမ္းသိမ္ငယ္ေနခဲ့ရတယ္ေလ၊မိသးစုစား၀တ္ေနေရးမေျပာနဲ႔ ရွာေဖြသူတဦးတေယာက္အေနနဲ႔ေတာင္ ေလာက္ငွဖို႔အႏိုင္ႏိုင္၊လူေတြေျပာေျပာေနတဲ့ အသက္ရွင္ေနထိုင္ခြင့္တို႔ လူမွဳဘ၀ဖူလွံဳခြင့္တို႔ပစၥည္းဥစၥာပိုင္ ဆိုင္ခြင့္တို႔ဆိုတာက က်ဳပ္တို႔လိုလူတန္းစားေတြကို ေက်ာခိုင္းေနေလရဲ႕၊ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္တို႔မွာေရရာတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တခုေတာ့ရွိတယ္၊

ႀကံဳတုန္းေျပာရဦးမယ္ က်ဳပ္တို႔ျမန္မာျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရးအရအျမတ္ထုတ္တဲ့ စကားလံုးအသံုးတခုရွိတယ္၊ ဘာတဲ့ေတာင္သူလယ္သမားနဲ႔ အလုပ္သမားေတြဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕အေျခခ့လူတန္းစားႏွစ္ရပ္ျဖစ္သတဲ့၊ အရမ္းမွန္တဲ့စကားလံုးေပါ့၊ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့အဲဒီသူေတြဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕အေျခ(ေအာက္ေျခ) မွာေနရၿပီးအထက္မွာေနတဲ့ေရေပၚဆီ လူတန္းစားေတြနဲ႕အာဏာရစ္မူး တဏွာရူး အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားအ ဆင့္ဆင့္ရဲ႕မတရားလုပ္သမွ်ခံ ဖိႏွိပ္မွဳမွန္သမွ်ကို ေခါင္းငုံ႔ေနရလို႕ပါပဲ၊ ေက်းလက္ေနေတာင္သူလယ္သမား ေတြဟာ လယ္ေတာယာေတာကြင္းျပင္ေတြထဲမွာ ေနပူမေရွာင္ မိုးရြာမေရွာင္ႏြားနဲ႔ဖက္ၿပီးရုန္းကန္လွဳပ္ရွား ရင္း ႏိုင္ငံ၀မ္းစာကို ျဖည္႔တင္းေပးေနၾကေပမဲ့ သူတို႔အိမ္ကစပါးက်ီနဲ႔ ၀မ္းစာပုတ္ေတြထဲမွာေတာ့ စပါးေဟာင္းေလာင္းဆန္ေဟာင္းေလာင္း ဒီလိုပဲကုန္ထုတ္လုပ္မႈစြမ္းအား ျမွင့္တင္ဖို႔နဲ႔ လူသံုးကုန္ပစၥည္း တိုးတက္ထုပ္လုပ္မႈအတြက္ စက္ရံု၊ အလုပ္ရံုေတြမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ အလုပ္သမားအမ်ားစုမွာလည္း ဘ၀ေရစာ ၀န္ထမ္းလစာကို အမွီျပဳလို႔ ၀တ္စရာမရွိလို႔ ေနစရာဗလာနတၳိ၊ သူတို႔မွာရွိတဲ့အားအင္ေတြ လံုလ စိုက္မႈေတြ အသက္၊ ေခၽြး၊ ေသြးေတြစေတးၿပီး တိုင္းျပည္ကိုပူေဇာ္ခဲ့ၾကေပမဲ့ သူတို႔တေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ လူမႈဒုကၡ အ၀၀နဲ႔ ဆင္းရဲၾကပ္တည္းမႈျပႆနာေတြ ေျဖရွင္းရာမွာေတာ့ အစိုးရရဲ့လွစ္လွဴရွဴ႕ျခင္း ရသ ခါးခါး ေတြကိုသာရရွိခဲ့တယ္။ အစိုးရအဆက္ဆက္ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားေရးလုပ္ကြက္ေတြေၾကာင့္ က်ယ္ေျပာတဲ့ လယ္ေတာမွာ ရယ္ေမာစရာေတြ ဆိတ္သုဥ္းလို႔ ရင္ေမာစရာေတြျပည့္နက္ေနတာ ၾကာပါၿပီး။ အိမ္ေထာင္စု တစ္စုမွာ သားသမီးေတြရဲ့စား၀တ္ေနေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးနဲ႔ အျခားလူမူေရး လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆီးေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ အိမ္ေထာင္ဦးစီးျဖစ္တဲ့ မီဘႏွစ္ပါးမွာ အဓိကတာ၀န္ရွိသလို သားသမီးေတြရဲ့ သိတတ္မႈ ပံ့ပိုးမႈ တုံ႔ျပန္ကူညီမႈေတြဟားလဲ အေရးၾကီးပါတယ္။ ဒါမွသာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့စရာေကာင္းတဲ့ မိသားစုဘ၀ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကမွာပါ။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာလည္း ဒီလိုပါပဲ က်ဳပ္တို႔ တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ့ လူမူဖူလံုေရးဘ၀နဲ႔ အျခားေသာလိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ ျပည္သူလူထုေတြရဲ့ အသက္ အိုအိမ္ စည္းဇိမ္ေတြကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ အဲဒီႏိုင္ငံရဲ့ အစိုးရမွာ အျပည့္အ၀တာ၀န္ရွိပါတယ္။

ျမန္မာျပည္အေနအထားကေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားတိုင္းက အမိေျမအတြက္ ပ်က္ကြက္ခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ။ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြရဲ့ လူမူဘ၀မျပည့္စံုမူေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး ထင္ရာဆိုင္းလို႔ လူရိုင္းေကာင္ေတြ ျဖစ္ေနၾကတယ္ေလ။ ျပည္သူအမ်ားပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ေျမေပၚေျမေအာက္ သံယံဇာတပစၥည္းေတြကို မတရားဂုတ္ေသြးစုတ္ ကိုယ့္အထုတ္ထဲကိုထည့္ အမ်ားျပည္သူကိုမငဲ့ပဲ လူသတ္ လက္နက္အားကိုးနဲ႔ ရက္စက္မႈေတြကို ရက္ဆက္ၿပီး လုပ္ၾကေသးတယ္။ သူတို႔ရဲ့မေကာင္းမႈ လုပ္ရပ္ေတြကို ဖံုးဖိ ဟန္ျပလုပ္ဇာတ္ေတြနဲ႔ ျပည္သူကိုလွည့္စားဖို႔ၾကိဳးစား ဘုရားတည္ေက်ာင္းေဆာက္ လမ္းေဖာက္တံ တားခင္း တာသမံေတြဆယ္ဖို႔ ရိႈးျပအခင္းအက်ဥ္းေတြနဲ႔ ျမန္မာျပည္ၾကီး အဖက္ဖက္က တိုးတက္ေနပါ တယ္လို႔ မိုးလံုးျပည္႔မုသာ၀ါဒေတြသံုးလို႔ လိမ္ညာလိုက္တာရြံစရာအတိ၊က်န္တာေတြတိုးတက္တာ က်ဳပ္မျမင္ပါဖူး၊ ကေလးေသဆံုးမွွွဳဦးေရ၊ဆင္းရဲသားေက်ာမြဲလူတန္းစားေတြတေန႔ထက္တေန႔ တိုးတက္မ်ား ျပားလာမွဳ ကုန္ေစ်းႏွံဳးအဆမတန္တိုးတက္ႀကီးျပင္းလာမွဳေတြကိုေတာ့ မ်က္၀ါးထင္ထင္ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရတယ္၊ ဆင္သားေရကို ယင္နားရြက္နဲ႔ဖံုး မင္းသားေခါင္းျပဳတ္က်လို႔ ေခြးဘီလူးရုပ္ကဘြားကနဲေပၚ အရွက္ေတာ္ကြဲ အျမက္ေတာ္စြဲလို႔ အသက္ေလွ်ာ္ေၾကးေပးရမွာကိုေၾကာက္ စားခြက္အေပ်ာက္ရိုက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲရတာကလည္း ခဏခဏပါပဲ။

မ်ိဳးမခ်စ္ မ်ိဳးမစစ္ ဆိုးညစ္တဲ့လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ အိမ္တြင္းသူခိုးျဖစ္ေနတဲ့ အာဏာရွင္စစ္အစိုးရ လက္ေအာက္က ျမန္မာျပည္ဟာ ဘယ္သူ႔အားကိုးနဲ႔ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနသလဲဆိုတာ စဥ္းစားလို႔မရေတာ့ပါဖူး၊ က်န္းမာေရးမ ေကာင္းလို႔ေဆးရံုမသြားနဲ႕ေလ ေသဖို႕က(၉၀)ရာခိုင္ႏွံဳးက်ိန္းေသတယ္၊စစ္တပ္ေဆးရံုကလြဲလို႔ တျပည္လံုး မွာအျခားက်န္တဲ့ေဆးရံုေတြ အားလံုး ကုဖို႔ေဆးလံုး၀မရွိဖူး၊စာမတတ္လို႔ေက်င္းမသြားေလနဲ႔၊ မူလတန္း ေက်ာင္းသားတဦးရဲ႔ေက်ာင္း၀င္ေၾကးစာအုပ္ဖိုးဘာေၾကးညာေၾကးေတြကေရႊေစ်းထက္ကိုႀကီးေနေသးတယ္ဲ့တယ္၊သင္ေပးတဲ့စာေတြကိုလည္းၾကည္႔ဦး၊ အာဏာရွင္စနစ္ကို သက္ဆိုးရွည္ေစမဲ့ ကြ်န္ပညာေရးစနစ္ကို အကြက္က်က် အေကာင္အထည္ေဖၚေနၾကတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ပညာေရးေလ့လာသူတခ်ိဳ႕က ျမန္မာျပည္စာ သင္ေက်ာင္းေတြက ေက်ာင္းနဲ႔မတူပဲ လူသားစက္ရုပ္ေတြကို ထုတ္လုပ္ေပးေနတဲ့ စက္ရံုေတြနဲ႔တူတယ္လို႔ ေျပာေနၾကတာေပါ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ဘက္စံုအခင္းအက်င္းေတြကို ဘယ္ရွဳေထာင့္ဘယ္ပံုစံနဲ႕ပဲၾကည္႔ၾကည္႔ အားရစရာ စိတ္ခ်မ္းသာစရာဆိုလို႔ လံုးစမရွိဖူး။

သူခိုး၊ဓါးျပ၊မုဒိန္းေကာင္လူသတ္သမား၊သာသနာဖ်က္ေကာင္ေတြရဲ႔ မတရားဗိုလ္က် စိုးမိုးအႏိုင္က်င့္ နွိမ့္ စက္မွဳေအာက္က ျပည္သူေတြရဲ႕ဘ၀ဟာ ေတာက္ေခါက္အံႀကိတ္ လက္ညွိဳးေထာင္ ေခါင္းညိတ္ရံုကလြဲလို႔ အသဲမွာနာစရာမက်န္ေအာင္ ဆယ္ခါျပန္သဒၵါလန္ခဲ့တာလည္း ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ္ေက်ာ္ပါၿပီ၊က်ဳပ္တို႔တိုင္း မွာလူစိတ္မရွိတဲ့စစ္ဘီလူးေတြကသာသူတို႔စိတ္တိုင္းက်ႀကိဳးဆြဲေနၾကတာမဟုတ္လား၊က်ဳပ္လည္းသူတို႔ႀကိဳးဆြဲရာကရမဲ့အစားကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးခြင့္ရႏိုင္မယ္ထင္တဲ့တပါးတိုင္းျပည္ရဲ႕လရိပ္မွာ ခို၀င္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္း အမိေျမကိုယာ ယီစြန္႕ခြာခဲ့ရတယ္ေလ၊

အားမတန္ မာန္ေလ်ာ့

ေဖ်ာ့ေတာ့ ႏွလံုးသားမွာ

ဒဏ္ရာေတြ ျပည္႕ႏွက္

ရက္စက္မွဳေတြနဲ႔ ကင္းေ၀းရာ

ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ

ေဖြရွာလို႔ ထြက္ခဲ့

တျပည္တရြာရဲ႕ ရင္ခြင္

ညင္သာစြာ ခုိ၀င္နား

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မ်ားစြာျဖင့္။


မင္းထက္မိုး

ပင္လယ္ငိုသံ

Friday, November 21, 2008

အေမ……….
အထင္ႀကီးအျမင္ႀကီးခဲ့တဲ့.
ႏို္င္ငံႀကီးမွာေပါ့.
ေရဆန္ကစီး လိွဳင္းကႀကီးနဲ႔
ေန႔ညမေရွာင္ မိုးေမွာင္ေမွာင္မွာ
ပင္လယ္တံငါေလွႀကီးနဲ႔ ငါးဖမ္းထြက္ရတာရင္ေမာစရာပါ။
အခုေတာ့….အေမ
အထင္ႀကီး အျမင္ႀကီးသားရဲ႕စိတ္ေတြ
ဘယ္ေပါက္လို႔ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ မသိေတာ့ပါဘူး။
ေနပူမေရွာင္ မိုးရြာမေရွာင္နဲ႔
ေသေအာင္လုပ္ရ သူ႔ကြ်န္ဘ၀မို႕
ျပဳသမွ် ႏုေနရတယ္အေမ။
အေမ….
ရခဲလွတဲ့ လူ႕ဘ၀
ေရာက္ခဲလွတဲ့ တိုင္းတပါးမွာ
စားရတာက ေရလံုျပဳတ္
လုပ္ရတာက မိုးခ်ဳပ္ေန၀င္
ရင္နာစရာ ေထြျပား
ဒါလားအေမ ႏိုင္ငံျခား။
ျမင္ေတြ႕ရတာက ေရနဲ႔ငါးမို႕
စိတ္အားကငယ္ မ်က္ရည္နဲ႔ပင္လယ္
တကယ္ဆို ပင္လယ္ထဲကငိုသံေတြ
အေမၾကားရင္ ရင္ကြဲမွာပါ
ဒါ့ေၾကာင့္မို႔
တိတ္တဆိတ္ပဲ ငိုပါရေစအေမ။
အေမ….
လက္ေ၀ခံ ေလွသားဘ၀မွာ
မရပ္မနားလုပ္ရတာက ဓမၼတာပါ
ေသရင္ ငါးမန္းစာ
ရွင္ေနရင္လည္း သခင္အတြက္မို႕
ကမ္းမျမင္ လမ္းမျမင္တဲ့ ပင္လယ္ျပာထဲမွာ
ကယ္ပါကူပါ အသံကုန္ေအာ္လည္း
ကယ္သူမရွိ က်ေနာ္ဘ၀က နတၴိပါအေမ။
လႊမ္းမိုးႏိုင္(ဓည၀တီ)



မဟာခ်ိဳင္မွ အေၾကြပန္း

Tuesday, November 18, 2008

တိုင္းၿပည္ေနာက္ခံ ကာကြယ္မရိွသည့္
အရွက္အေၾကာက္ၾကီးေသာ
ဤမ်ဳိးဤႏြယ္ မိန္းမငယ္အား
လြန္က်ဴးပါက စိုးပူရန္မရွိ
အႏၱရာယ္ကင္း၏။

တိုင္းၿပည္ေၿခေန ဤမႈေပြေၾကာင့္
မိဘႏွင့္ခဲြ မ်က္ရည္ပဲြၿဖင့္
ရုန္းကန္လႈပ္ရွား တိုင္းတစ္ပါး၀ယ္
အကူအညီမေပး ဒုကၡေပးသည့္
ရာဂလြန္က်ဴး ဤဘီလူးေၾကာင့္
အလွပန္းပြင့္ေလး ႏြမ္းေၾကြခဲ့ရေခ်ၿပီ...

လေရာင္မဲ့တဲ့ အေမွာင္ယံညလည္း
ၾကယ္ေရာင္ပင္မရိွ နက္သထက္နက္ခဲ့ေခ်ၿပီ...

ကဗ်ာပိုင္ရွင္မွာ တတိယႏိုင္ငံတခုတြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတဦးျဖစ္သည္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံမဟာခ်ိဳင္ေဒသတြင္ ထိုင္းလူမ်ိဳးတို႔၏ေစာ္ကားမွဳကို ခံခဲ့ရေသာျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ ေလးတဦးဘ၀ကို ခံစားတင္ျပထားေသာ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။

အေတြးမိတ္ေဆြ

ဒီေလာကမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အရာမွန္သမွ်ကို ဒါအေကာင္းပဲ၊ ဒါအဆိုးပဲလို႔
တရားေသ သက္မွတ္လို႔ မရေကာင္းပါဘူး။ တခါတေလမွာ အေကာင္းေတြဆိုၿပီး
ဆုတ္ကိုင္ထားတဲ့ အရာေတြဟာ ကံၾကမၼာ အလွည့္အေျပာင္းေၾကာင့္ အဆိုးေတြ
ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။

ကံေကာင္းတာေတြ ႀကံဳလာတုိင္းမွာ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံစားလိုက္ပါ။ ဒါေပမယ့္
အတင္းအၾကပ္ႀကီး ဖက္တြယ္ မထားပါနဲ႔။ အသက္ရွင္ေနတုန္းမွာ
ႀကံဳႀကိဳက္ခြင့္ရတဲ့ ဆုလဒ္တစ္ခုအေနနဲ႔ ခံယူလိုက္ပါ။
အဆိုးေတြ ႀကံဳလာခဲ့ရင္ေကာ။ သိပ္၀မ္းနည္း ပူေဆြးမေနပါနဲ႔။ အျပစ္ဒဏ္
ခ်မွတ္ခံေနရတယ္လို႔ ယူဆေနမယ့္အစား ေလာကဓံကို ခံႏုိင္ဖုိ႔ စခန္းသြင္း
ေလ့က်င့္ေနတယ္လို႔ မွတ္ယူလိုက္ပါ။ တကယ္တမ္းေတာ့ အဲ့ဒီေလာက္ႀကီး
မဆိုး႐ြားဘူးဆိုတာ သိလာပါလိမ့္မယ္။